BRIEF VAN HET LAND – WANNEER DE AARDE UITADEMT
De stap naar Drenthe heeft veel veranderd. Veel werd duidelijk en veel kwam dichtbij. Veel was spannend en veel was prachtig. Niet het een of het ander, maar alles tegelijk.
Het was een stap die ik niet had willen missen. Hier, tussen wind, zand en stilte, vond ik ruimte om te luisteren. Naar de Aarde, naar wat leeft, naar wat verdwijnt. En om woorden te vinden voor wat ik voel op deze plek.
Uit die woorden groeide iets nieuws, een reeks kleine brieven aan het land. De eerste heet Wanneer de Aarde uitademt. Het is de brief die zich deze maand aandiende, bijna als vanzelf.
Een handzaam, eenvoudig boekje vol adem, rouw en aarde, en het stille vertrouwen dat wat verdwijnt niet ophoudt te bestaan. Over vergankelijkheid en wederkerigheid, en over de rust die ontstaat wanneer we deze beweging toelaten.
Ik schreef het omdat de woorden zich lieten schrijven, alsof ze al langer onderweg waren en hier wilden landen. Misschien is dit een tijd om trager te worden, om te voelen, om opnieuw te leren zien wat al die tijd voor ons lag.
Het boekje is gedrukt in een kleine oplage, op duurzaam papier gemaakt van reststromen. Met zorg verzonden van mij naar jou, als een uitnodiging om stil te staan, te ademen en te herinneren dat alles leeft.
Brief van het Land, Herfst 2025
12 pagina’s – €9,95 inclusief verzending
Verkrijgbaar via mijn webshop, zie hier.
Een brief aan het leven zelf.
Moge het je vinden, precies wanneer je het nodig hebt.
Uit liefde,
Lisette