Wanneer we knielen voor de ander

Zojuist kruisten beelden mijn pad van een reddingsactie. Schapen, jong nog, wollig en schuw, weggehaald bij een plek van onverdoofde slacht. Door vrienden in veiligheid gebracht. Angstig, maar levend.

Ze blijven in mijn gedachten hangen.

Ik weet zeker: het mooiste wat we een ander kunnen schenken, is geen lichaam, maar bescherming. Geen mes, maar devotie. Geen overgave aan geweld, maar aan het leven zelf.

Mijn hart voelt dat er een dag zal zijn dat we knielen voor de ander – mens, dier, aarde – en het goddelijke weerspiegeld zien in diens ogen.

Op die dag kantelt de wereld. En wordt heiligheid niet langer opgeëist, maar herkend.

Aan hen die lijden en sterven door de hand van de mens: ik denk aan jullie. Moge jullie zielen zich bevrijden,
en het geluk kennen dat jullie niet was gegund tijdens het leven.

📸 gemaakt bij Sanctuary Vrijlief waar leven gevierd wordt, harig, wollig en gevederd.