En dat sentimentele is nou juist hetgeen dat als brug kan dienen naar die vegan wereld en hetgeen dat we niet moeten wegwuiven. Het is het grijze gebied tussen het zwarte en het witte en vormt de lijm tussen de twee. Er schuilt een kracht achter. Het sentiment is bij velen namelijk de motor achter een keuze en ook velen zijn zich daar niet van bewust. Het is tevens de reden geweest dat er vandaag de dag zoiets bestaat als een bio-industrie en dat er met man en macht en met de gekste argumenten wordt geprobeerd om de meest gruwelijke daden goed te praten.

Met een snik en een lach lees ik de column van Marjan Berk in het AD. Ze raakt daar de gevoelige snaar en zegt het zoals het is. Het inmiddels oude idee van vlees moeten eten en vlees nodig hebben is gebaseerd op ideeën, herinneringen en verlangens, als we dat goed begrijpen, erkennen en weten te bedienen, kunnen we iedereen meekrijgen naar de nieuwe wereld. En dat is de reden dat we gedurende deze transitie wat mij betreft gewoon vleesvervangers moeten blijven maken, naast het nieuwe eten uiteraard. Niet het ene of het andere, maar beide zodat iedereen kan meegenieten en iedereen zich comfortabel kan voelen. Nieuwe tradities in een nostalgisch jasje. In ieder geval voor de komende tijd nog even. Op de vegan gehaktbal in plantenboter. En ik, ik voel me dankbaar en trots co-founder the zijn van The Dutch Weed Burger.