LET’S TALK MILK
Melk – een gouden drank, een levenselixer. Van moeder tot kind. Het pasgeboren leven alle voeding gevend die het nodig heeft om zijn/haar start te maken. Kostbaar. Heilig.
Storytelling – de activiteit van het vertellen of schrijven van verhalen. Het vertellen van verhalen is zo oud als de mensheid en als voeding voor de ziel. We hebben het nodig en het is wat ons verbindt. Tegelijkertijd is de kracht en daarmee ook de valkuil van storytelling dat als je het goed doet, de naarste verhalen er goed uit kunnen zien, mooi kunnen klinken en de mens kan verleiden tot het maken van keuzes en het vormen van meningen.
Een verhaal bevat een kern, een hart en daaromheen zit het vlees. Het vlees is waar kleur wordt gegeven aan de kern en waar de ver( of mis)leiding begint. We hebben dan ook tegenwoordig enkele zeer goed vertelde verhalen die in deze samenleving zijn ingebakken en die zeer pijnlijke waarheden in de kern dragen. Deze kernen worden echter nauwelijks nog gezien. Gelukkig leven we in een bijzondere tijd, een waarin meer en meer de herkomst en de achtergrond van dit soort verhalen zichtbaar en ontmanteld wordt. Een daarvan is het verhaal van de koe en de mens. Het is er een van een grasveld, zonnestralen, madeliefjes en een mens en niet-mens die naast elkaar leven, terwijl het niet-menselijke dier haar baby en melk maar al te graag weggeeft. Huppelend. Samen. Vrolijk.
De realiteit kan niet verder afstaan van dit verhaal.
Dierlijke melk – naast vlees – wat mij betreft een van de meest hartverscheurende verhalen en producten die de mensheid onder het normaal heeft geschaard, waarbij er altijd een vader, een moeder en een baby betrokken is, die vaak een onnatuurlijk en veel te kort leven leiden.
Verzet tegen dit product en deze industrie wordt afgedaan als sentimenteel en naïef.
Het is pijnlijk te zien hoe zo’n goed verteld verhaal deze maatschappij heeft gedreven tot het creëren en verdedigen van zoiets verdrietigs en bruuts als het martelen en doden van 150 miljard dieren per jaar in de voedingsindustrie alleen en met dit specifieke verhaal dat het fokken, impregneren, mishandelen, scheiden en uiteindelijk slachten van moeders en baby’s in orde is, sterker nog dat het… normaal is.
Zijn wij niet de kinderen van een tijd waarin we op zoek moeten naar alle kernen van de verhalen die we aan elkaar en aan onszelf vertellen Worden we in deze tijd niet uitgedaagd om naar de wortels af te dalen van wat we als normaal beschouwen en ons afvragen of dat wat we doen en geloven wel zo normaal is?
Daarom spreek ik me vandaag uit voor de moeders, de baby’s, de vaders en de ongeborenen. Zij die het slachtoffer zijn van het verhaal verteld door de zuivelindustrie. Wonend achter de dikke muren en in de donkerste spelonken van deze samenleving. Onzichtbaar, niet gewaardeerd en onwaardig. Maar niet voor en door gelukkig een groeiend aantal mensen.
Deze mensen kiezen voor een nieuw verhaal. Een vriendelijkere. Ze kiezen de melk, kaas, yoghurt, ijs en crèmes van noten, zaden en granen. Gegeven door de planten en bomen, verzameld door de mens en gemolken tot nutritionele vloeistof. Van aarde tot individu. Een prachtige directe interactie, waarbij geen lijden te pas komt (als we het goed en bewust doen!) en er geen sprookje hoeft te worden verteld.
*Op de foto, ik met mijn favoriete melk, die van haver. En nou hoop ik toch zo dat dit coole merk heel snel op volledig bio overgaat. Want bio daar kies ik maar al te graag voor, voor mijn eigen lijf en het lijf van deze prachtige planeet.
*En…dit weekend verscheen in het AD een college over plantmelk welke ik gaf samen met foodjournalist Laura de Grave.
LET’S TALK MILK
Milk – a golden drink, an elixer of life. From a mother to a child. Giving the new born precious baby all the nourishment it needs to start its life. Such beauty. Such divinity.
Storytelling – the activity of telling or writing stories. The power of storytelling is, that if one does it properly and tells a hell of a good story, painful stories can look good.
Today we have some very well told stories ingrained in this society, that have very painful truths. Many are getting dismantled however and fortunately. One of them is the tale of the cow and the human. It is one of grassy meadows, sunbeams, daisies and a human and non-human animal living side by side while the non-human animal happily gives her baby and milk away.
Animal milk – besides meat – to me one of the most heartbreaking stories and products that mankind has filed under normal always involving a father, a mother and a baby, living unnatural and short lives.
Resistance against this product and industry will be dismissed as sentimental and naive.
It is painful to see how this well-told story has made this society create and defend something so brutal and sad as the torturing and killing of 150 billion animals a year in the food industry alone and in this particular story that the breeding, impregnation, abuse and butchering of mothers and babies is ok.
So today I am speaking up for the mothers, the babies, the fathers and the unborn. The victims of a well told story. Living behind the walls and in the darkest corners of this society. Unseen, unappreciated and unworthy. But fortunately not for and by a growing number of humans.
These humans are choosing something kinder: the milk, cheese, yoghurts, ice and creams made from nuts, seeds and grains. Given by the plants and trees, collected by man and milked into nutritional liquid. From earth to human. A beautiful direct interaction, that doesn’t involve suffering (if we do it mindfully) and doesn’t need a fairytale.
*On the pic, me with my favourite milk made from oats. Praying for the day this brand will go organic all the way. Because I am an absolute fan of organic. For my own body and the body of this earth.