GERED VAN DE SLACHT
Het was een intense en bijzondere dag, maar ook een waarin allerlei mogelijkheden, complexiteiten en lessen van het leven samen kwamen. Het liet me zien dat waar pijn, wrok en haat is, er een les te leren en liefde te vinden kan zijn. Afgelopen donderdag 5 maart zijn Stichting de Nobele Hoeve, Lea Goodett en ik zes lieve wezens gaan ophalen die door een boer waren uitgekozen om niet naar het slachthuis te gaan, maar in plaats daarvan de rest van hun natuurlijke leven door te brengen in een nieuw gebouwd houten huisje in een klein bos in Brabant.
Het was een achtbaan van indrukken. We bleven kalm tijdens een wervelwind van schijnbaar tegenstrijdige emoties. We bleven sterk toen we wisten dat 1794 andere even zoete en slimme wezens deze natuurlijke manier van leven nooit zouden ervaren, maar een pistool op het hoofd en mes door de keel in minder dan 3 maanden. We susten onze harten en droogden onze tranen toen een vrachtwagen ons passeerde op weg naar de boerderij vol baby’s die binnenkort hamburgers zouden worden. We waren aardig voor de boerin die de varkens ‘haar lieverds’ noemde en die best een leuk mens bleek. Ik wilde haar niet leuk vinden. Ik wilde haar haten. Maar ik kon het niet, omdat ik geen haat voelde. Ik voelde wel verwarring, schuld, verdriet, pijn, liefde, vreugde en dankbaarheid. We vingen een glimp op van de complexiteit van het leven, de yin en de yang en alles daartussenin. Achter elke deur is een verhaal te vinden, wachtend om door ons gehoord te worden, zodat we op de best mogelijke manier van dienst kunnen zijn met zachte harten en een sterke aanwezigheid.
Er is niet één soort boer, veganist of één vorm van activisme. Het is waar we elkaar kunnen ontmoeten en een overeenkomst kunnen vinden, waar mogelijkheden zich voordoen. Dat is de reden waarom 6 wezens gisteren zijn vrijgelaten (en de aangrijpende aanleiding ertoe kun je hier lezen en heeft alles te maken met de laatste wens van Babette Bot). De baby’s waren in paniek en bang toen we ze moesten overhevelen de trailer in. Uit hun veilige omgeving weg. Weg van de boerin waar ze aan gehecht waren. Wat wij er ook van vonden, het was het enige wat ze kenden. Tegelijkertijd waren ze dolblij toen ze zichzelf lanceerden in een pas geschilderde schuur gevuld met schoon hooi. Ze hadden nog nooit het daglicht gezien en binnen een uur hadden ze hun nieuwe leven geaccepteerd. Niet terugkijkend, geen verdriet, maar volslagen vreugde en geluk. Ze beten in onze tenen en gaven ons kusjes. Zo vol liefde en nieuwsgierigheid. Wat een les. We huilden en lachten en onze harten waren vol toen we de deur van de houten schuur sloten, wetende dat die nacht 6 baby’s veilig zouden zijn en begonnen aan de eerste nacht van de rest van hun hopelijk lange, natuurlijke en gelukkige leven.
Donaties voor deze baby’s en alle dieren op De Nobele Hoeve kan en zijn heel welkom. Zie hier.
Update: Zaterdag 21 maart is Babette heengegaan. Haar as komt in een boom welke gepland zal worden bij de biggen in hun bos. Het bos is omgedoopt tot Babette’s Biggen Bos.
SAVED FROM SLAUGHTER
It was a day in which I experienced an intensity of life’s possibilities, complexities and lessons wrapped up into one. It showed me that where there is pain, resentment and hate, there is a lesson to be learned and there can be love as well. On Thursday, March 5, De Nobele Hoeve, activist Lea Goodett & I went to pick up six darling beings who had been chosen by a farmer to not go to slaughter but instead spent the rest of their natural lives in a newly built wooden home in a little forest in Brabant.
It was a roller coaster of impressions. We stayed calm during a whirlwind of seemingly conflicting emotions. We stayed strong when we knew that 1794 other evenly sweet and smart beings would not experience this natural way of live, but a bolt to the head and knife through the throat in less than 3 months. We eased our hearts and dried our tears when a truck passed us on the way to the farm filled with babies who would become hamburgers very soon. We were kind to the farmer who called the pigs ‘her sweeties’ and who was an enjoyable being. I did not want to like her. I wanted to hate her. But I couldn’t, because I did not feel hate. I did feel confusion, guilt, grief, sadness, pain, love, joy and gratitude. We got a glimpse of the complexity of life and the yin and the yang and all in between. Behind every door there is a story to be told, waiting for us to be listened to, so we can be of service in the best possible way with gentle hearts and a strong presence.
There is not one kind of farmer, vegan or form of activism. It is where we can meet and find a similarity, where possibilities present themselves. That is why 6 beings where released yesterday and because of Babette’s Bot dying wish. The babies where in panic and scared when we had to transfer them. They were over the moon with joy when they launched themselves in a freshly painted barn filled with clean hay. They had never seen the light of day and in an hour they accepted their new life and fully embraced it. No looking back, no sadness, but utter joy and happiness. We cried and laughed and our hearts were full when we closed the door of the wooden barn, knowing that that night 6 babies would be safe and experience the first night of the rest of their hopefully long, natural and happy lives.
Donations for these babies and all the animals living at De Nobele Hoeve are very welcome. You can find more info here.
Update: Saturday March 21 Babette passed away. Her ashes will be burried in a tree which will be planted in the forest of the piglets. The forest has been renamed to Babette’s Piglet Forest.