In tijden van grote veranderingen in de wereld, kunnen we ons wenden tot de natuur. Want behalve dat alles altijd verandert, vinden we juist in de natuurlijke wereld een constante terug; het ritme van de seizoenen, het opkomen en ondergaan van de planten en de winterslaap en het wakker worden van het dierenrijk. Maar er is nog een constante en dat is de genezende kracht van planten.
Er is een dans mogelijk tussen wat we ‘de wereld’ of de samenleving noemen en wat de aarde is. Met de laatste zijn we verbonden; een complex weefwerk waarin lucht, vuur, water en aarde bewegen, uitwisselen en al scheppend de dieren, de planten, de stenen voortbrengen. Oftewel het leven mogelijk maken. Als menselijke wezens zijn we verweven in dit tapijt van leven, afhankelijk van de wetten van het geheel.
Met een beetje pijn in ons hart moesten wij twee weken geleden onze langverwachte workshop op zaterdag 17 oktober cancellen. Wat had ik graag gedeeld over de genezende kracht van planten, tussen het geknor van de varkens en het vallen van de bladeren op landgoed De Peerdegaerdt.
We zijn natuurwezens en ooit kenden we de wegen van de Moeder Aarde.
De verbinding met het levende land is wellicht nu niet meer zo evident, maar wel nog steeds aanwezig, in ieder van ons. Het is er altijd geweest en zal er altijd zijn, ook al proberen we zo hard om het te overrulen en te overschreeuwen.
Wat een eer. Vorige week werden Rick Scholtes en ik geinterviewd door Jan ten Cate voor de podcast van Animal Rights NL naar aanleiding van DOG.EAT.PLANT., het boek dat we nu aan het maken zijn.
En toen waren pappa Harry en geliefde Johnny ook ineens onderdeel van de movement 
. De dag dat Harry kippen redde zal ik nooit vergeten. Ik maak het iets groter dan het is, maar afgelopen zaterdag bracht mijn lieve vadertje 18 geredde kippetjes naar landgoed De Peerdegaerdt waar ze de rest van hun natuurlijke leven mogen scharrelen.
Vorige week had ik de gelegenheid een aantal dagen mee te lopen op de zorgboerderij van De Peerdegaerdt. Een landgoed gelegen in het hart van de Hoeksche Waard. Een plek waar alle wezens vrij zijn, waar de bomen zachtjes fluisteren en kleurrijke en geneeskrachtige bloemen een apotheek bieden voor de tweevoeters, viervoeters en de gevleugelde helden.
Een nieuw verhaal, een nieuw proces, een nieuwe uitgever en een nieuwe co-schrijver. Alles aan en met dit boek is anders dan de andere boeken, behalve mijn gevoel erover ;-). Jeminee, wat een verhaal gaan we vertellen. Een nodig verhaal.
Al die jaren reed ik eraan voorbij. Had ik maar even naar rechts gekeken, dan was me wellicht dat weelderige park opgevallen, een park waar een parel in verscholen ligt. Net van de A4, richting Leiden centrum, onder de weg door en over het fietspad langs het kanaal. Dan naar rechts, nog even meanderen langs wat bomen totdat links, alsof uit het niets, een bijzondere plek verschijnt. Een plek waar de kippen vrijelijk rondhuppelen, de biggen vrolijk knorren en de schapen een leven leiden zoals bedoeld. Ik heb het over De tuin van de smid, gelegen in het bijzondere park Cronesteyn.
Een jaar of tien geleden stond ik op een foodfestival mijn vertrouwde bakkersstand op te bouwen. Het was de tijd dat ik stad en land afreisde om de monden, buiken en harten van Nederland te veroveren met vegan cupcakes. Naast mij was een jonge vrouw eveneens bezig haar stand te vullen.