PAARDENBLOEM – ODE AAN EEN VRIJ KRUID
Op de golven van de wind danst zij, op zoek naar een plek om te wortelen. Ze vraagt niet veel -wat zon, wat water en wat aarde. Waar ze neerkomt, brengt ze leven. Haar gouden bloem lacht naar de zon. Haar wortels maken de grond luchtiger dan die was. Ze geeft nectar aan de bij, bitterstof aan wie haar eet. Ze geeft zonder te nemen. Onbaatzuchtig is haar bestaan.